Waarom darts zo geweldig is

Darts is een ‘net niet’-sport. Dat weten we allemaal. Geen gladde kapseltjes, geen sportonderbroeken megacontracten, geen videogames, zelfs geen Darters-Panini plaatjes. Man, als een darter zou willen zou hij zelfs met een blote torso, Superman cape, badslippers met witte sokken en een grote witte onderbroek met een vieze poepstreep aan het podium op komen en zelfs dan zou er voor hem geklapt worden.  Dat is heel wat anders dan spelen in een Rabobank reclame.

Daarom dan ook 5 redenen waarom darts geweldig is:

’s Overdags is hij een simpele arbeiders, maar ’s avonds is hij ‘The King Cobra’

De middelmatige darter heeft een bierbuik, is licht kalend en heeft het verstand van een rots gebakken in plantaardige olie. Als ze niet aan het darten zijn, dan hebben ze banen zoals respectief, ventilatorreparateur, buschauffeur of spiegelinspecteur, een baan die je jezelf wel kan zien doen. En van de ene op de andere dag zijn deze mannen van nietszeggende figuren naar lokale idolen verheven.

Het is een soort superhelden verhaal, waar hij overdags een nietszeggende burger is, zonder al te veel spektakel om hem heen, maar als hij aan het darten is, wordt hij aangemoedigd als een superheld, als een Messias, als een legende.

Ze zijn ook gewoon zo lekker normaal. Als ze winnen dan is het geen arrogante trekjes met jezelf op de borst kloppen, of gebaartjes naar de trainer of de journalisten. Dan zijn ze blij, zoals blij zijn bedoeld is.

Gelukkig zijn ze dan niet zo blij dat ze hun shirt uittrekken.

Bijnamen

Er geldt 1 belangrijke regel bij darts: zonder bijnaam hoor je er niet bij in de dartwereld. Dus kies je een bijnaam die iets met je naam, uiterlijk of een ervaring te maken heeft. Als het nog even kan kies je hier ook nog een passende openingstune bij, bijvoorbeeld ‘The Count’ heeft als openingstune ‘Be on Your Way’ of ‘El Dartador’ met ‘Bamboleo’. Zie je de overeenkomsten?

Fans

Maar het aller, aller, allerleukste aan darts zijn nog wel de fans.

Stel je voor, een grote zaal, zo groot als Ahoy, misschien wel de Ziggo dome, helemaal vol met mensen, zittend aan picknicktafels en banken, gekleed als bananen, Pokémon, dalmatiërs en zaklampen. Niets is te dol.

Geen spreekkoren over de omroeper diens moeder een hoer is, of vuurwerk gooien, alleen dezelfde dronken liedjes waarbij het een wedstrijdje is om zo hard mogelijk “OY, OY, OY” te schreeuwen.

Het maakt ze allemaal niet uit wie wint, ze juichen toch wel voor beide spelers. Vraag een willekeurige aanwezige voor wie ze zijn, Andy Fordham of Ted Hankey, reageren ze enkel met ‘Wie?’ Het doet er niet toe wie wint en wie beter is, alle darters hebben een beetje die gunfactor.

Vrouwen bij het darten

Het vervelende aan topsport is dan ook dat alle topsporters iets speciaals hebben wat uniek lijkt te maken, een Cristiano Ronaldo, een Michiel Mulder, een Anna Kournikova, allemaal gezegend met een geweldig uiterlijk én een bizar talent in hun tak van sport. En daar komt ook nog eens bij dat ze worden overladen met interesse van de andere sekse.

Darters, nou die hebben dat niet.

Die zijn gezegend met een goede reservevoorraad voor als het tijd wordt voor de winterslaap (die nooit komt, maar voor het geval dat).

Welke legende het ook heeft verzonnen, verdient een prijs, maar ooit kwam iemand met het geniale idee om deze darters op te laten komen met twee prachtige vrouwen aan hun zijde. Vrouwen die zij anders alleen zouden zien op plaatjes op het internet, lopen nu aan hun zijde. Het is net als een leeuw die in zijn leven alleen heeft geknaagd aan karige, oude gnoes, en nu lopen er twee prachtige volle gazelles naast hem, en hij mag niet toeslaan. Pure kwelling en heerlijk leedvermaak tegelijk.

En het allerleukste aan darts? Er zijn geen Duitsers.

Oh, op voetballer Toni Kroos na dan.

Hoe versier je een vrouw – een praktische aanpak

Laatst liep ik over straat toen ik achter me opeens hoorde: “Oh mijn god, Johnny Depp!” Door alle commotie draaide ik me om en realiseerde me dat een jonge meid naar mij wees. Voor ik het wist werd ik omringd door vrouwen met notitieblokken en een pen in hun handen vragend om een handtekening en een selfie. Toen ik ze kalmeerde en zei dat ik niet Johnny Depp was, maar gewoon Willem - die ene Willem - werden ze helemaal wild. Ze konden het niet geloven dat ze niet Johnny Depp voor zich hadden, maar de enige echte Willem alom bekend casanova en parttime Don Juan. Voor ik het wist voerden drie ziekenwagens flauwgevallen meiden af. Later moest Rijkswaterstaat nog langs komen om alle nattigheid op te ruimen.

Mannen weten ook dat ik bekend sta als alledaags charmeur, en vaak krijg ik de vraag hoe je nou een vrouw versiert. Nou, dat varkentje zou ik wel eens even wassen dacht ik zo.

Allereerst begin je met een openingszin, mijn favoriet is dan ook: “Wat vinden 9 uit de 10 mensen leuk? Groepsverkrachting!”. Dan blijf je heel ongemakkelijk voor haar staan op een net iets te grote afstand om te laten merken dat je interesse in haar hebt, terwijl je met je vingers speelt omdat je zenuwachtig bent of ze zal lachen of niet. Jij weet net zo goed als ik dat ze natuurlijk niet zal lachen (dezelfde schaamte, iedere keer weer). Maar je moet blijven volhouden! Vrouwen vinden het namelijk geweldig als ze zich ongemakkelijk voelen en er een steeds dronkener wordende jongeman, met als enige doel om seks met haar te hebben, een beetje leuk aan het doen is.

Dan is het moment daar voor wat small talk. Onthoudt: je moet het luchtig houden, maar je moet niet teveel naar oppervlakkige dingen vragen zoals wat ze studeert, waar ze vandaan komt, hoeveel gasten ze al heeft geneukt et cetera.

Dat wilt zeggen dat je niet naar haar cv moet vragen, want die heeft ze waarschijnlijk toch niet bij zich. Tenzij het een sollicitatiegesprek is. Maar dan zou je haar ook niet moeten willen versieren. Relaties op de werkvloer zijn ongemakkelijk. Net als een afwijzing op de werkvloer, dat is nóg ongemakkelijker.

Anyway.

Je moet haar daarentegen ook niet vragen naar wat haar standpunt is over het werk van Goethe in evolutionair opzicht, de kans is groot dat je, net als ik, hier geen ruk verstand van hebt. De enige uitkomsten van deze vraag zouden kunnen zijn dat ze niet weet waar je het over hebt en vervolgens nog meer op je afknapt, of dat ze wel weet waar je het over hebt, maar jij niet en dat je alsnog voor lul staat.

Maar, het is belangrijk dat je het hoofd koel houdt. Daarom bestel je een drankje voor haar. Classic! Werkt altijd om op haar schuldgevoel in te werken dat ze bij je blijft staan en jij tegen haar aan kan praten. Biedt haar alles aan wat ze zou willen, en als ze afwijst bestel je als nog voor haar. Vrouwen houden er van als mannen voor ze beslissen, zeker als ze nog niet zeker weet hoe ze over je voelt. Maar bij jou weet ze dat inmiddels natuurlijk wel, tijger!

Bestel ook iets voor jezelf natuurlijk, een aanrader is cola met ijs, dan wek je niet de indruk dat je een ontzettend drankorgel bent die je in werkelijkheid wel bent.

Pak nu de ijsklontjes uit je glas cola en smijt ze op de grond, om vervolgens met de meest originele, totaal niet uit een reclame gejatte line te komen: “Zo, nu is het ijs gebroken, haha” terwijl je haar wanhopig aankijkt sijpelt het binnen dat ze zich nu echt heel ongemakkelijk voelt terwijl ze langzaam naar achter schuifelt.  Je weet: ‘Ik moet nu handelen!’ NU is het moment om toe te slaan, badboy! Go in for the kiss! Ondanks dat je je ongemakkelijk voelt, moet je ooit toeslaan!

Ze zal je waarschijnlijk van haar afduwen en je uitschelden voor ‘gluiperd’ en ‘creep’ en krijg je het zojuist voor haar bestelde drankje in je gezicht gesmeten. Vervolgens vertel je aan al je vrienden over ‘die bitch’ en hoe je ‘toch geen fuck om haar geeft’ terwijl je daarmee jezelf tegenspreekt en je er wel om geeft.

Na deze afwijzing zal je de rest van de avond waarschijnlijk wel de ontzettende drankorgel worden wat je eerst niet wilde laten blijken.

Nou, uiteindelijk werkt dit allemaal nooit en precies om die reden ben ik nog steeds single.

All you need is love

Kerstavond, wat een schitterende avond om geen fuck te doen. Zo denkt heel Nederland over deze avond. Dus gaan ze allemaal voor de buis zitten. En wat kijken ze dan? All you need is love natuurlijk, hét ultieme kerstprogramma bij uitstek.

Daar staat Robert Jan Paardenlul op al die mensen te wachten en worden ze met veel bombarie ontvangen. Dan worden ze ‘ontzettend gezellig’ met z’n allen in een grote bus gepropt, allemaal mensen die elkaar niet kennen. En godverdomme wat is het toch GEZELLIG.

Als het moment suprême daar is komt de liefde van hun leven op ze af rennen, is heel Nederland thuis op de bank overspoeld door een warm gevoel van liefde terwijl ze synchroon ‘Ahhhhh’ zeggen om vervolgens zelf even een flinke pot te janken.

En dan gaan de liefdesvogels naar huis, om samen een gelukkige kerst te hebben en flink te knallen en kunnen ze hun geluk niet op, om nog geen 2 dagen later in dezelfde fucking sleur te komen als ieder ander stel.

Ik heb een hekel aan ‘All you need is love’ en niet omdat ik een hekel heb aan mensen, of aan herenigingen, zeker niet. Maar liefde moet niet op een troontje worden geplaatst, alsof dat het enige is wat je nodig hebt in het leven om een gelukkig leven te hebben.

En weet je wat nu het erge hieraan is? Ik betrap me zelf nog wel eens erop dat ik ook ‘Ahhhh’ zeg.