zondag 1 juni 2014

Even een momentje voor mezelf


Het is niet dat ik een hekel heb aan Nicolette van Dam door haar werk, of haar bloedirritante intonatie, maar puur door de vreselijke Lipton reclames doen niet veel goed aan haar imago.

Moeite doen voor iets (Wat? Dat maakt geen zak uit) is niet altijd nodig. Ik schrijf bijvoorbeeld zo strofe sonnetten uit m’n mouw, zonder dat ik daar meer dan 5 minuten voor hoef uit te trekken. Maar moeite doen voor reclames, dat is echter van een heel andere categorie.

Lipton kan het daar heel goed mee verkloten. Toen ik laatst Nicolette belde kreeg ik haar voicemail. “Hoi, met Nicolette. Ik ben er even niet, ik geniet van een broodje en een Lipton Ice Tea Green, zóóóóo lekker! Dat zal nog wel even duren hoor!”

In dit verhaal zitten twee leugens: de eerste is dat ik het nummer van Nicolette van Dam niet heb, en de tweede is dat Lipton Ice Tea Green niet een stukje hemel in een flesje is zoals ze prediken, maar een goor slap aftreksel is van een paar verwelkte brandnetels waar een grote Deense Dog over heen heeft lopen zeiken. Gadverredamme, wat een bocht is dat zeg.

Het feit dat Lipton Ice Tea Green niet tot mijn verwachtingen opleefde is niet het probleem. Immers, zoveel dingen in het leven doen dat niet. Bijvoorbeeld mensen.
Het probleem zit in het feit dat Lipton er zo weinig moeite voor doet om überhaupt met iets creatiefs, humoristisch, vernieuwends, aanspreekbaar, vrolijk, aandoenlijk, en ga zo maar door, aan te zetten dat ik geen andere keuze heb dan het merk maar voor eeuwig te haten totdat de dagen geen letter A meer in hun naam hebben en alles te boycotten wat ze verkopen. Goed, overdrijven is ook een vak.

Er zijn meer van deze matige reclames. En nee, dan heb ik het niet alleen over Carglass, die inmiddels al een gouden plak kaas van Maaslander heeft gekregen voor de aller slechtste reclames allertijden, maar ook Plus met haar Bende van Vier bestaande uit een irritant ‘plus size model’, een over vrolijke neger waar Churandy Martina nog niks bij is, een doorgeslagen pot en een meisje zo schattig dat ze rechtstreeks uit Meneer Aart’s voorleesmomentje is gelopen, vertikken het om hun slechte imago op te geven door een recast.

Hoe komen we van deze vervelende vlekken, die onder het mom ‘reclameblokken’ vallen, af? Misschien is een wasmiddel een goede oplossing. En niet zo maar een huis-, tuin- en keukenmiddeltje, maar Vanish Oxi Action! Een wonderbaarlijk goed middeltje dat zelfs Geert Wilders zijn xenofobie zal doen verdwijnen en Michail Gorbatsjov’s wijnvlek weg kan poetsen! Een middel zo buitenaards effectief dat je bijna gelooft dat er een flash mob in je achtertuin ontstaat zodra je een wijnvlek uit je kleding krijgt.

Moderne verkoopstimulering is een kwalijke zaak, zeker als je het kut uitvoert.