Stiekem heb ik een pleuris hekel aan deze
zin. Altijd geef en krijg je hetzelfde antwoord. “Ja, goed” Ondanks dat ik het
zelf ook heel vaak doe, en het ook wel enigszins vriendschap toont, veracht ik
het.
Want soms, soms gaat het ook even niet
goed. Soms gaat het gewoon even kut. En om dat te verbergen maak je het echt
niet beter mee. Maar om de ander te overladen met redenen waarom het niet goed
gaat is ook misschien een beetje teveel van het goede.
Een mens zoekt altijd de gulden middenweg
heb ik geleerd. Maar in deze situatie is die er niet. Je doet zo je best, je
wilt zo graag nog wat van je dag maken. Vrolijk doen, lekker vals
meezingen met liedjes die je normaal
nooit zou luisteren, lachen om grappen die eigenlijk nét niet leuk genoeg zijn,
maar het lukt gewoon niet.
Je moet eerlijk met jezelf zijn en een
middelvinger geven naar iedereen die cassettebandopname-reactie van je verwacht
dat het goed met je gaat. “Ja, m’n moeder ligt op sterven aan een zeldzame
erfelijke huidziekte, maar verder gaat het goed”, “Ik heb al maanden geen seks meer
in mijn relatie, maar verder gaat het best”, “Mijn baan is opgezegd en kan al
maanden niets vinden, maar verder gaat het prima”
Het mooie aan het zeggen dat het ‘goed’ met
je gaat is dat als je zegt dat het goed met je gaat, je er niets aan hoeft te
doen. Vandaag was gewoon een kut dag voor mij. Dit is mijn manier om er iets
aan te doen. Ik doe wat ik leuk vind en waar ik goed in ben. Ik wil deze dag
afsluiten, en ik denk dat ik het op geen betere manier had kunnen doen.
Soms gaat het kut. En dat is oké.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten