Studeren

Studeren is een belangrijke tijd in iemands leven. Als ervaringsdeskundige die veel in-field onderzoek heeft gedaan kan en ga ik een aantal adviezen geven voor elke aspirant student, zodat jij gelukkig door kan met je studentenperiode.

Seks

Kijk, wat vrouwen niet vaak begrijpen is dat wij mannen altijd denken dat als we in een andere plek bevinden, dat daar plotseling alles anders is en wij ontzettend veel succes zullen hebben met de vrouwen.

Dit kan zijn op vakantie in een SOA-oord als Albufeira, Lloret of Marmaris, of misschien in de Verenigde Staten, want daar komen immers alle ‘Girls Gone Wild’ filmpjes vandaan die je vroeger na 12en op TV zag, wat eigenlijk niet mocht. Het is eigenlijk een soort schuldig genot. Je droomt er van, maar de werkelijkheid is teleurstellender dan je had gehoopt.

Met studeren is dit niet anders. Prima, je woont misschien niet thuis meer, maar het is niet dat je nu plotseling vrouwen om je nek hebt hangen omdat je nu studeert. Want er zijn precies 331.423 studerende mannen die exact hetzelfde dachten.

Leg je er maar bij neer, je zal heus wel eens een scharreltje hebben, maar je seksuele fantasieën zal je waarschijnlijk nog steeds moeten botvieren op die vieze filmpjes op het internet van je.

Studenten zijn best wel oppervlakkig

Studenten worden in de maatschappij soms gezien als een heel diverse subgroep van de bevolking, maar in alle eerlijkheid zijn studenten best wel oppervlakkig en de meeste verkeren in principe in een voorstadium van het Vinex-gezinnetje met twee kinderen, een labrador en een Volvo.

Kijk, studenten zijn jonge mensen die zich aan het ontplooien zijn. Ze creëren een toekomstbeeld, leren zichzelf beter kennen en ontwikkelen een eigen filosofie.
Althans, dat is het idee. In werkelijkheid zijn ze vooral aan het zuipen, klagen ze over hun tentamenweek op Facebook(mits van toepassing) en kleden ze zich allemaal ongeveer hetzelfde zodat je weet “Hee! Dat is een student!”.

Vraag bijvoorbeeld een typische student van welke muziek hij houdt. Grote kans dat ze “Ik houd wel van techno” zeggen.
Tot een jaar geleden was techno deephouse, en daarvoor progressive house en zelfs voorafgaand aan progressive house was het electro house. Dit gaat zo terug tot 1920 toen swing jazz hét genre onder de hippe studenten was.
Zo kun je ze bijvoorbeeld ook vragen naar wat ze het liefst doen met uitgaan. Standaard krijg je iedere keer weer een gelijkwaardig antwoord: “Ik ga graag naar festivals”.
En nee, hier bedoelen ze geen Lowlands of Pinkpop mee, zelfs geen Zwarte Cross, maar dag feesten, die het in mijn ogen niet eens waard zijn om het label ‘festival’ te krijgen, maar beter omschreven kunnen worden als ‘Facebook evenementen’ aangezien ze altijd hun aanwezigheid aanvinken zodat alle andere studenten, die precies hetzelfde doen, weten dat zij ook op dit evenement zullen zijn. De enige reden dat ze festivals heten is omdat het op deze manier een stuk exclusiever klinkt dan een ‘feest’. Dit zijn het type feestjes waar studenten naar toe gaan in hun skinny jeans met een wayfarer zonnebril voor hun ogen en met een pet achterstevoren om daar een pilletje te nemen en vervolgens de hele avond gekke dansjes, die op dat moment populair zijn, te doen.

Eigenlijk doen ze niet eens zulke dansjes. In studententaal heet dit ‘dansjes wagen’.
Het is best gek om een dansje te ‘wagen’. Het suggereert dat ze een poging doen tot een dansje, zonder te weten of het een succes zal worden. Het is suggereren dat je een uitvoering van de Weense Wals gaat doen zonder het ooit te hebben geoefend. Dat het zelfvertrouwen zal dalen als het dansje niet aanslaat en mensen hun raar zullen aankijken.

Studentenverenigingen zijn best wel apart

Als je als student gaat wonen in een compleet nieuwe stad waar je niemand kent, dan kan ik het best wel begrijpen dat je van te voren weet dat je lid gaat worden van een studentenvereniging. Doe je het om een andere reden, zoals puur voor gezelligheid gaan, is dat ook prima.

Het collectief ‘studentenvereniging’ is gewoon een beetje gek. Als ze bij elkaar komen gaan ze van die rare dingen doen. Dan gaan ze heel veel zuipen en liedjes zingen, en als je daar dan niet bij bent, dan ben je een knor. Zingen mensen liedjes in een andere gelegenheid waarbij ze ook heel veel drinken zijn, maar niet op hun avondje van liedjes zingen en zuipen was, dan ben je alsnog een knor.
Of op een willekeurige doordeweekse dag gaan ze allemaal heel net gekleed met colberts en stropdassen naar een donkere bovenkamer die ze de ‘sociëteit’ noemen en de volgende dag dragen ze niets anders dan trainingsbroeken en ruime vesten met petjes om zo hun haar niet te hoeven doen.
En ze vormen jaarclubs met aparte namen zoals ‘Bounce’ of ‘Chita’, en maken groepsfoto’s waarbij de vrouwen plotseling last van hun knieën krijgen want ze zakken erdoorheen zodra de foto gemaakt wordt.
En dan gaan ze in de kroeg liedjes aanvragen voor een vriendin, die Rosanne heet ofzo, en vragen ze om het nummertje ‘Roos heeft zoveel dingen aan haar hoofd’ om die vervolgens schouder aan schouder keihard mee te gaan schreeuwen.

Maar in alle eerlijkheid vind ik de ‘hoge figuren’ in die hiërarchie van studentenverenigingen nog wel het vreemdst.
Jongens en meiden die in hun leven niet anders hebben gezien dan hun ouderlijk huis, de hockeyvereniging en de middelbare school en nog nooit een stuk literatuur hebben opengeslagen die mij vertellen hoe de wereld in elkaar zit.
Juist.