Kerstavond, wat een schitterende avond om geen fuck te
doen. Zo denkt heel Nederland over deze avond. Dus gaan ze allemaal voor de
buis zitten. En wat kijken ze dan? All you need is love natuurlijk, hét ultieme
kerstprogramma bij uitstek.
Daar staat Robert Jan Paardenlul op al die mensen te
wachten en worden ze met veel bombarie ontvangen. Dan worden ze ‘ontzettend
gezellig’ met z’n allen in een grote bus gepropt, allemaal mensen die elkaar
niet kennen. En godverdomme wat is het toch GEZELLIG.
Als het moment suprême daar
is komt de liefde van hun leven op ze af rennen, is heel Nederland thuis op de
bank overspoeld door een warm gevoel van liefde terwijl ze synchroon ‘Ahhhhh’ zeggen om vervolgens zelf even
een flinke pot te janken.
En dan gaan de liefdesvogels naar huis, om samen een
gelukkige kerst te hebben en flink te knallen en kunnen ze hun geluk niet op,
om nog geen 2 dagen later in dezelfde fucking sleur te komen als ieder ander
stel.
Ik heb een hekel aan ‘All you need is love’ en niet omdat
ik een hekel heb aan mensen, of aan herenigingen, zeker niet. Maar liefde moet
niet op een troontje worden geplaatst, alsof dat het enige is wat je nodig hebt
in het leven om een gelukkig leven te hebben.
En weet je wat nu het erge hieraan is? Ik betrap me zelf nog
wel eens erop dat ik ook ‘Ahhhh’ zeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten