“Oh echt? Waar schrijf je dan over?” Vrijwel
altijd krijg ik deze vraag als ik vertel over m’n blog.
Ik vind het geen vervelende vraag, maar het
is een moeilijke vraag om te beantwoorden. Het is hetzelfde als uitleggen
waarom er een koe in een lange regenjas met een hoed en zonnebril op z’n kop, op
de hoek van de straat je aan het bespioneren is.
Toen ik deze blog begon was dat als
tegengeluid op het standaard bericht dat op Facebook werd gepost. “Ik en m’n vriendje
waar ik wel 3 maanden mee samen ben zijn zo ontzettend gelukkig, kijk maar naar
deze foto van onze drankjes op een willekeurig zonnig terras” Die berichten zie
ik deze nog steeds voorbij komen op een blauwe maandag dat ik Facebook kijk. Je
kunt stellen dat mijn verzet niet effectief is gebleken, maar toch is dit
uiteindelijk tot iets veel groters uitgegroeid.
In een notendop kan je deze blog omvatten
als je favoriete nummer nog eens beluisteren, maar dit keer luister je heel
nauwkeurig naar de tekst en vervolgens kom je een boodschap tegen die je nog
nooit eerder is opgevallen. Het zal je leven uiteindelijk niet opzienbarend
verbeteren, maar het geeft je alsnog een glimlach op je gezicht en misschien je
toch een beetje geïnspireerd achter laat.
In een notendop kan je zeggen dat ik in m’n
eigen wereldje leef. Ik geloof niet zo in alleen introvert of extroverte
mensen, maar in zekere zin heb ik m’n eigen visie op de wereld, net als een ‘introvert’.
Maar op hetzelfde moment vertaal ik dit wereldje naar de werkelijkheid. Je zou
dus kunnen zeggen dat ik ‘de brug’ ben tussen twee werelden. Een soort Paus van
mijn eigen universum.
Deze blog zie ik als de afslag rechtsaf
waardoor je op de snelweg komt die ik ‘mijn leven’ noem.
Ik heb mijn leven nooit gezien als een
9-to-5-job waarbij ik een stabiel inkomen heb en geen onzekerheid ken,
aangezien ik een vast contract kreeg en geen uitzicht heb op een promotie. De
enige klachten die ik dan had zouden een muisarm en een saai karakter zijn.
Er zijn 3 dingen die mijn leven echt
verrijken: mensen (en mezelf) aan het lachen kunnen maken, mezelf kunnen
inspireren en ik wil mensen aanzetten om zichzelf te verbeteren.
Dan is nu
de vraag: hoe nu verder?
De
laatste tijd heb ik een heel aantal impulsieve ideeën. Nadat ik een forum ben
gaan volgen over reizen, wil ik ook een reis maken deze zomer. Naar IJsland
(waar eigenlijk niet eens zoveel ijs ligt). Nadat ik een doel van iemand hoorde
over een wasbordje, wilde ik dat eigenlijk ook wel. Nadat ik meer boeken ben
gaan lezen, dacht ik eraan om er zelf ook een te schrijven. En nadat ik een
hardcore SM-film keek over nymfomanie, inclusief met wurgseks, weerhaken en
buttplugs, wilde ik da… Nee het moet niet te gek worden natuurlijk. Nadat ik
een aantal goede boeken las, wil ik een boek schrijven.
Waarom niet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten