Geluk

Ik hoor de laatste tijd vaak dat ik boos kijk.

Dat vind ik gek, aangezien ik me eerlijk gezegd beter dan ooit te voren voel. Dat komt mede doordat ik mij het afgelopen jaar actief heb proberen te verbeteren.

Ik probeer mijn puberteits 'angsten' te overwinnen door zoveel mogelijk mensen aan te spreken, mensen te leren kennen. En als dat niet lekker verloopt weet ik dat ik waarschijnlijk toch niet veel met ze overeen zal komen en het eigenlijk niet de moeite waard is om tijd in die relatie te steken. 

Ik heb eindelijk een baantje gevonden waar ik het echt naar m'n zin heb, waar ik kan leren (ondanks het feit ik er niet van houd om iets compleet opnieuw te moeten leren)

Het feit dat ik dingen kan kopen zorgt voor geluk, maar het zijn niet de voorwerpen die geluk geven, maar het feit dat ik ervoor werk en het ook heb verdiend geeft geluk. 

Mijn productiviteit stijgt, mede doordat ik mij daar ook in probeer te verbeteren en ik eindelijk actie daarvoor heb ondernomen (een beetje een paradox). 

Ik heb rust gevonden met het feit dat ik rusteloos ben, dat maakt niet uit, want ik ben liever bezig dan ik 'relax'. 

Dagelijks doe ik weer een onthulling over mijzelf, de mensen om mij heen en het leven in algemene zin. 

Ziektes, afwijkingen of spierpijnen schrijf ik niet af als vervelend of irritant, maar ik zie ze als teken dat ik leef. 

Ik tob niet meer over ruzies, confrontaties en onenigheden, ik analyseer ze wat hun intenties geweest zou kunnen zijn en analyseer mijn gedrag, hoe zij dat, op dezelfde diepere laag, binnen gekregen kunnen hebben. 

Het concept van jezelf niet meer verdedigen en kwetsbaar opstellen is voor mij de grootste openbaring geweest, mede door het boek 'Daring Greatly' van Brene Brown. 

Een andere openbaring is dat ik me gelukkig voel als ik me actief probeer te verbeteren, en dat gevoel minder wordt als ik het niet doe. Het heeft zijn ups en downs, en ook die heb ik weer geaccepteerd. 

Maar hetgene wat het meeste geluk geeft is het feit dat ik weet wat ik later wil gaan doen, en dan is deze lijn voortzetten. Schrijven, lekker theatraal mezelf zijn, inspireren en geïnspireerd worden, afwijken van de maatschappelijke norm en niet 40 jaar 9 tot 5 werken om uiteindelijk op je 70ste te sterven aan een hartaanval.